به گفته ی پزشکان، کارشناسان ایرانی در رسیدن به ویتامین D از این طریق نیز ضعیف عمل کرده اند. ایرانی ها یک سوّم نیاز واقعی شان شیر می نوشند و بسیار کمتر، از آن چه باید، لبنیّات می خورند. قرص ویتامین D با دُزهای گوناگون راهی میان بُر برای رسیدن به این ویتامین است. بسیاری بر این باورند که مصرف هفتگی این قرص نیز بسیار می تواند اثربخش باشد.
بر همین اساس است که در سال های اخیر، پزشکان ایرانی نسبت به افزایش بیماری هایی مانند دیابت، ام اس، سرطان، سکته و غیره، به دلیل کمبود این ویتامین، ابراز نگرانی کرده اند. یکی از اقدامات انجام شده برای مقابله با این کمبود، توزیع رایگان قرص های ویتامین D در شبکه ی بهداشتی روستایی و مناطق محروم بوده است.
همچنین در دبیرستان های دخترانه، در کنار قرص آهن، قرص ویتامین D نیز توزیع می گردد. پیش از این ها نیز همواره یکی از بحث های مهم، موضوع غنی سازی مواد خوراکی با ویتامین D بود. غنی سازی مواد خوراکی با ویتامین D در شیر و آبمیوه های صنعتی، از اتّفاقاتی است که به تازگی در تولید محصولات خوراکی رخ داده است. غنی کردن مواد دیگر خوراکی با ویتامین D، امری هزینه بر و پیچیده است ...
دیدگاه خود را بنویسید