این اثر صرفاً یک دستاورد محلی یا ملی نیست، بلکه منبعی با اهمیت جهانی است که می‌تواند زندگی‌ها را در سراسر جهان غنی کند. به همین دلیل است که این کتاب برای همه، صرف نظر از موقعیت مکانی یا پیشینه آنها، ضروری است. برای معماران، برنامه‌ریزان و افراد آگاه به محیط زیست در سراسر جهان، این درس‌ها در عصری که تغییرات اقلیمی نیازمند راه‌حل‌های شهری پایدارتر است، بسیار ارزشمند هستند. خوانندگان با مطالعه سبک‌ها و سازه‌های معماری که در طول زمان دوام آورده‌اند - برخی حفظ شده‌اند، برخی تغییر یافته‌اند و برخی دیگر از بین رفته‌اند - درک عمیق‌تری از چگونگی بیان هویت جوامع از طریق محیط‌های ساخته شده به دست می‌آورند. این امر خوانندگان جهانی را تشویق می‌کند تا فرهنگ‌های محلی خود را درک و حفظ کنند و احترام به تنوع فرهنگی را در جهانی که به طور فزاینده‌ای همگن می‌شود، تقویت کنند. این کتاب برای دانشجویان، محققان و علاقه‌مندان به معماری، شهرسازی و مطالعات فرهنگی، تصاویر، اسناد ثبت و روایت‌های دقیقی را ارائه می‌دهد که درک میراث معماری ایران را افزایش می‌دهد.
پیگیری معماری پایدار هرگز تا این حد حیاتی نبوده است. کتاب «انرژی‌های نو راهی برای معماری پایدار» به عنوان منبعی جامع و روشنگر، راهنمایی‌های ارزشمندی در مورد ادغام فناوری‌ها و مصالح سبز در محیط ساخته شده ارائه می‌دهد. این کتاب با ارائه شواهدی از مقرون به صرفه بودن و سودآوری، این افسانه رایج را که ساخت و ساز سبز به طرز غیرقابل قبولی گران است، رد می‌کند. این دیدگاه اقتصادی برای ذینفعان در سراسر جهان که به دنبال ایجاد تعادل بین مسئولیت زیست‌محیطی و امکان‌سنجی مالی هستند، بسیار مهم است. این دیدگاه تاریخی با نشان دادن اینکه اصول پایداری اختراعات جدیدی نیستند، بلکه ریشه در قرن‌ها خرد دارند و با آب و هوای محلی و منابع موجود سازگار شده‌اند، درک خوانندگان را غنی‌تر می‌کند. شاید جذاب‌ترین بخش این کتاب، بررسی دقیق معماری سبز معاصر در کشورهای توسعه‌یافته باشد. با نمایش مطالعات موردی موفق بین‌المللی، نمونه‌های ملموسی از چگونگی اجرای مؤثر طراحی پایدار در زمینه‌های مختلف به خوانندگان ارائه می‌دهد. یکی از ویژگی‌های قابل توجه این کتاب، رویکرد جامع آن است!
در حالی که جهان با شکنندگی زنجیره‌های تأمین جهانی (که در طول کووید-۱۹ و بحران‌های ژئوپلیتیکی برجسته شده است) دست و پنجه نرم می‌کند، چابهار یک مسیر جایگزین مناسب برای اتصال آسیا، اروپا و آفریقا است. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه چابهار کشورهای آسیای مرکزی محصور در خشکی مانند ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان و افغانستان را قادر می‌سازد تا با دور زدن مسیرهای شلوغ و از نظر سیاسی حساس مانند تنگه هرمز به اقیانوس دسترسی پیدا کنند. فصل دوم کتاب، نیازهای ژئوپلیتیکی و انرژی چین را با تمرکز ویژه بر اینکه چرا پکن به ایران و چابهار روی آورده است، بررسی می‌کند. برای هر ناظری که طرح کمربند و جاده چین (BRI) را دنبال می‌کند، درک این بندر ضروری است. چابهار یکی از معدود پروژه‌های منطقه‌ای خارج از مدار چین است که هنوز با اهداف استراتژیک پکن همسو است. این امر، این کتاب را برای استراتژیست‌های جهانی، دانشجویان روابط بین‌الملل و تحلیلگران انرژی که سعی در رمزگشایی از اقدامات بعدی چین در دیپلماسی انرژی و زیرساخت‌های جهانی دارند، ضروری می‌کند. این کتاب فقط برای ایرانیان یا محققان سیاست خاورمیانه نیست!
هر دو ملت دارای سابقه غنی از دستاوردهای هنری، مبادلات فرهنگی و روابط تجاری هستند که می توان از آنها برای تقویت پیوند آن ها استفاده کرد. دو ملت با تشکیل اتحادهای سیاسی قوی می توانند با یکدیگر برای مقابله با چالش های مشترک و ارتقای صلح در منطقه همکاری کنند. هر دو ملت دارای تاریخ و سنت های فرهنگی غنی هستند که می تواند به عنوان پایه ای برای ایجاد روابط نزدیک تر و تقویت حس وحدت عمل کند. سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، موافقت‌نامه‌های تجاری و مشارکت‌های تجاری از ملزومات ضروری برای تقویت همکاری‌های اقتصادی بین دو ملت است. موانع زبانی، سوء تفاهم‌های فرهنگی و تفاوت‌های آداب و رسوم اجتماعی می‌تواند چالش‌هایی ایجاد کند، اما می‌توان این مشکلات را از طریق آموزش، تبادل فرهنگی و گفت‌وگو برطرف کرد. برنامه‌های تبادل فرهنگی می‌تواند فرصت‌هایی را برای هنرمندان، مجریان و مؤسسات فرهنگی فراهم کند تا با یکدیگر همکاری کنند، کارهای خود را به اشتراک بگذارند و درک بین‌فرهنگی را ارتقا دهند. بخش هایی مانند گردشگری، کشاورزی، انرژی و تولید نوید رشد اقتصادی را از طریق سرمایه گذاری های مشترک، موافقت نامه های تجاری دارند.
آن ها می توانند مشارکت مدنی، گفت و گوی بین فرهنگی و ابتکارات توانمندسازی جامعه را برای تقویت پیوندهای اجتماعی و ترویج وحدت بین جمعیت خود ترویج کنند. با همکاری مشترک در مورد مسائل امنیتی منطقه ای و تلاش های دیپلماتیک می توانند به حفظ صلح و نظم در منطقه کمک کنند. هر دو کشور دارای جوامع مذهبی متنوعی هستند و پرورش احترام متقابل می تواند به جلوگیری از درگیری و ارتقای هماهنگی کمک کند. هر دو کشور دارای سابقه مشترک تبادل فرهنگی، روابط تجاری و روابط دیپلماتیک هستند که می توان از آن ها برای ایجاد روابط نزدیک تر استفاده کرد. با به اشتراک گذاشتن دانش، منابع و تخصص، آن ها می توانند پیشرفت هایی در زمینه هایی مانند مراقبت های بهداشتی، فناوری و پایداری محیط زیست داشته باشند. افزایش دسترسی به بازار، ایجاد شغل و رشد اقتصادی می تواند به نفع هر دو کشور باشد و به توسعه و شکوفایی منطقه کمک کند. هر دو کشور باید حفاظت از محیط زیست، حفاظت از منابع و شیوه های پایدار را در سیاست ها و برنامه ریزی های خود برای تضمین آینده ای سالم و تاب آور برای مردم خود در اولویت قرار دهند.
هر دو کشور می توانند فرصت های تجارت و سرمایه گذاری را به ویژه در بخش هایی مانند انرژی، کشاورزی و گردشگری کشف کنند. هر دو کشور موظفند گفت و گو، احترام متقابل و همکاری را در همه زمینه های تعامل در اولویت قرار دهند. آن ها می توانند سیاست های فراگیر در راستای احترام به حقوق و حفظ میراث فرهنگی اقوام مختلف ایجاد کنند. آن ها می توانند گفت و گوهای بین ادیان را ترویج دهند، گردشگری مذهبی را تشویق کنند و در زمینه مطالعات دینی تبادل دانش و تجربیات داشته باشند. آن ها از طریق جاده ابریشم باستانی، میراث فرهنگی مشترک و شباهت های زبانی پیوندهای تاریخی مشترک دارند که می تواند به عنوان مبنایی برای پیوندهای نزدیک تر مورد استفاده قرار گیرد. ذخایر عظیم گاز طبیعی ترکمنستان و زیرساخت های انرژی ایران می تواند فرصت هایی برای همکاری های انرژی از جمله تجارت و سرمایه گذاری مشترک ایجاد کند. آن ها می توانند کمیته های مشترک ایجاد کنند، معاهدات و موافقت نامه ها را امضا کنند و چهارچوب های نهادی را برای تسهیل همکاری در زمینه های مختلف ایجاد کنند. آن ها می توانند رویدادهای ورزشی مشترک ترتیب دهند.
تقویت روابط فرهنگی بین ایران و گرجستان امکان تبادل سنت‌های هنری را فراهم می‌کند و درک و درک متقابل را تقویت می‌کند. این می تواند چشم انداز فرهنگی را در هر دو ملت غنی کند و گردشگری فرهنگی را ارتقا دهد. همکاری سیاسی می تواند ثبات منطقه ای، همکاری و امنیت جمعی را تقویت کند. همچنین می‌تواند بستری برای گفت و گوهای دیپلماتیک و رسیدگی به نگرانی‌های متقابل در مورد مسائل منطقه‌ای و جهانی فراهم کند. هر دو ملت دارای جوامع مذهبی متنوعی هستند. تقویت پیوندهای مذهبی می تواند گفتگوی بین ادیان، تفاهم و احترام را ترویج کند و همزیستی مسالمت آمیز و هماهنگی را تقویت کند. ایران و گرجستان تاریخ مشترکی دارند که با تبادل فرهنگی، مسیرهای تجاری و اتحادهای تاریخی مشخص می شود. تصدیق و قدردانی از این میراث مشترک می تواند پایه و اساس پیوند قوی تر بین دو ملت را ایجاد کند. همکاری در علم و فناوری می تواند منجر به یافته های مشترک تحقیقاتی، نوآوری ها و پیشرفت های تکنولوژیکی شود. این می تواند بخش های مختلفی مانند مراقبت های بهداشتی، کشاورزی و انرژی های تجدیدپذیر در هر دو کشور را به نفع خود کند.
پروژه های تحقیقاتی مشترک، به اشتراک گذاری دانش و نوآوری های تکنولوژیکی می توانند به رفع چالش های مشترک مانند پایداری زیست محیطی، مراقبت های بهداشتی و امنیت سایبری کمک کنند. گردشگری فرهنگی و همکاری های هنری می تواند باعث رونق اقتصاد هر دو کشور و ایجاد فرصت های شغلی جدید شود. بهبود روابط سیاسی می تواند منجر به افزایش همکاری های دیپلماتیک و ثبات در منطقه شود. اعتقادات دینی مشترک می تواند به عنوان زمینه مشترک احترام متقابل و همکاری بین دو ملت باشد. هر دو کشور برای تقویت روابط اقتصادی خود نیاز به ایجاد موافقتنامه های تجاری، تسهیل مشارکت تجاری و ایجاد فضای مناسب برای سرمایه گذاری دارند. هر دو کشور دارای محققان با استعداد، صنایع نوآور، و دانشگاه های در سطح جهانی هستند که می توانند در پروژه های علمی پیشرفته برای منافع متقابل همکاری کنند. ابتکارات مشترک در زمینه امنیت منطقه ای، تلاش های ضد تروریسم و هماهنگی دیپلماتیک می تواند روابط سیاسی بین دو کشور را تقویت کند. هر دو ملت مسئولیت دارند که برابری، حقوق بشر و عدالت اجتماعی را برای همه شهروندان خود، صرف نظر از قومیت، مذهب و پیشینه، ترویج کنند.
افزایش همکاری های اقتصادی می تواند فرصت های جدیدی را برای تجارت و سرمایه گذاری ایجاد کند که منجر به رشد و توسعه اقتصادی برای ایران و ارمنستان شود. به اشتراک گذاری منابع، فناوری و تخصص می تواند بهره وری و رقابت را در بخش های مختلف افزایش دهد. هر دو ملت سنت های مذهبی غنی دارند. تقویت پیوندهای مذهبی می تواند امکان گفت و گوی بین فرهنگی، گردشگری مذهبی، و تبادل دانش معنوی، ارتقای صلح و تفاهم بین ادیان را فراهم کند. ایران و ارمنستان با توجه به نزدیکی جغرافیایی و موقعیت استراتژیک خود می توانند در بخش هایی مانند انرژی، حمل و نقل، گردشگری، کشاورزی و فناوری مشارکت داشته باشند. سرمایه گذاری مشترک در این زمینه ها می تواند منجر به رشد و توسعه اقتصادی شود. برگزاری جشنواره‌های فرهنگی، نمایشگاه‌ها و نمایش‌های هنری می‌تواند تبادل ایده‌ها، دیدگاه‌ها و سنت‌ها بین ایران و ارمنستان را تسهیل کند. این می تواند درک متقابل و قدردانی را تقویت کند. همکاری در این زمینه ها می تواند به آینده ای پایدارتر برای هر دو کشور کمک کند.
