خورشيد، زمين، دريا، آب، باد و ديگر مواهب طبيعي در حكم منابع غنى و بىپايان انرژىهاى خدادادى در كرهی خاكى هستند. با توجه به رشد روزافزون جمعيّت نوع بشر و رو به اتمام بودن انرژىهاى فسيلى بهعنوان عامل مهم آلودگى محيط زيست، ناچار مىبايست بهسمت و سوى استفاده از انرژىهاى پاک رفت. استفادهی كاربردى از انرژىهاى پايدار نياز به فنآورىهاى ويژه و پيشرفتهاى دارد و از اين منظر نقش معمارى براى ايجاد فضا و ظرف مناسب بسيار مهم خواهد بود.
تمام موجودات، غريزهى ساخت معمارى خاص خود را در سرشت خويش دارند. زندگى جمعى موجودات، تفكيک وظايف و قرارگيرى انواع معمارىها در مجاورت يكديگر توانسته بافتهاى زيبايى را بهوجود آورَد. انسان نيز بهعنوان اشرف مخلوقات از اين قاعده مستثنى نمىباشد. آدمى در پديدآوردن معمارى مورد نظر خويش از قدرت تفكّر بهره مىبرد و با نگاه به معمارى صخرهها و ساير عناصر طبيعت پيرامون از آنها الگوبردارى مىنمايد. بدينترتيب انسان توانسته از برپايى سرپناههاى سادهى آغازين تا ساخت انواع ساختمانها به كمک مصالح بومى و غيربومى، گوى سبقت را از ديگر مخلوقات بربايد.
ساخت و ساز بشر كمكم با مطالعه بر روى گونههاى مختلف سرپناه به درجات بالاى ترقّى و پيشرفت رسيد. امروزه در گوشه و كنار دنيا صحبت از ساخت بناهايى مطابق با پيشرفتهترين معيارهاى تأمين حد آسايش كاربران است كه در عينحال با كمترين ميزان و گهگاه بدون نياز به انرژى، مورد بهرهبردارى قرار مىگيرد. شک نيست در جهان امروز استفادهى بهينه از منابع انرژى، مهمترين مبحث و دغدغهى بنيادى انسان در حيات بهشمار مىرود.
پُرواضح است، سرزمين ايران بهعنوان يكى از نخستين كانونهاى شكلگيرى تمدّن بشرى، مىتواند بستر مناسبى براى شناخت دستاوردهاى آغازين آدمى در بهرهبردارى از انرژىهاى پاک باشد؛ هر چند كه امروز در پى تغيير نقشهى توسعهيافتگىِ دنيا، مآلاً از قافلهى پرشتاب پيشرفت عقب مانده است، امّا مطالعهى نمونههاى برجاى مانده، شناخت خوبى از پيشينهى ساختوسازهاى همسو با بهينگى مصرف انرژى به دست مىدهد.
در اين كتاب تلاش كرديم ضمن برشمردن شمارى از مهمترين الزامات، مزايا و راهكارهاى بهرهگيرى از انرژىهاى نو در مسير دستيابى به معمارى پايدار، نمونههاى كارآمد و تأثيرگذار معمارى پايدار را در جهان توسعهيافتهی كنونى مورد بازبينى قرار دهيم. از اين منظر، كتابى كه پيش روى شماست در چهار فصل تنظيم گرديده؛ فصل نخست با سخن پيرامون مزاياى كاربردى ساختمانهاى سبز آغاز مىشود و جنبههاى سودآورى اقتصادى معمارى سبز را از نظر مىگذراند. فصل دوّم به الزامات و راهكارهاى بهرهگيرى از مصالح سبز و محصولات دوستدار محيط زيست در چرخهى ساختوساز مىپردازد كه در حقيقت ترجمهاى از گزارش سالانهى كميتهى پايدارى مؤسسهى بينالمللى علوم ساختمانى ايالات متّحده است. فصل سوّم، نمونههاى كهن معمارى پايدار در سرزمين ايران را به بوتهى تدقيق وا مىنهد. در فصل چهارم كه طولانىترين فصل كتاب محسوب مىشود، نمونههاى امروز معمارى سبز در كشورهاى توسعهيافته مورد بازخوانى قرار مىگيرد. شايد از اين رهگذر فرصتى براى دستاندركاران صنعت ساختمان فراهم شود تا بتوانند الگوبردارى از نمونههاى موفّق معمارى جهان را در همسويى با مؤلفههاى بومى در مسير تحقّق ساختوساز پايدار به خدمت گيرند.
...
دیدگاه خود را بنویسید