کتاب تفسیر المیزان، جلد 7 - سوره ی مبارکه ی بقره (آيات 108 تا 129)
علمای اسلام به ویژه مفسران همواره برای فهم و تبیین هرچه بهتر آیات قرآن کریم تلاش می کنند. برای حاصل شدن یک تفسیر درست از این کتاب آسمانی لازم است دانشمندان علم فقه، ضمن آشنایی کامل به زبان عربی، در مورد مسائل علمی، تاریخی، اقتصادی و اخلاقی قرآن نیز به تحقیقات و مطالعات بسیار زیادی بپردازند. تنها در این شرایط است که بهترین تفسیر نگاشته خواهد شد.
جامع ترین تفسیر و مورد قبول مسلمانان شیعه و سنی
قرآن مهم ترین رکن و زیر بنای دین اسلام است. از همین روست که هم شیعیان و هم اهل تسنن به دنبال بهره گیری از گفته های الهی موجود در آن می باشند. اگرچه مسلمانان بر سر برخی از منابع دینی اتفاق نظر ندارند، اما تفسیر المیزان از جمله آثاری است که در میان اقشار مختلف اعم از شیعه و سنی از مقبولیت بالایی برخوردار می باشد.
تفسیر المیزان - جلد 7
جلد 7 تفسیر المیزان شامل بررسی آیات 108 تا 129 سوره ی مبارکه ی بقره می باشد. سوره ی بقره طولانی ترین و مفصل ترین سوره ی قرآن به شمار می رود که در شهر مدینه بر رسول اکرم (ص) نازل گردید. این سوره از جامع عقاید و احکام مسلمانان سخن می گوید. از همین رو کسانی که در حوزه ی دین پژوهی فعالیت می کنند، می بایست با این سوره آشنایی کامل داشته باشند. کسانی که علافه مند هستند تا خود در حوزه ی امور دینی به مرحله ی اجتهاد رسیده و به ژرفای سخنان ارزشمند الهی آگاهی یافته و عمل نمایند نیز به مطالعه ی تفسیر المیزان از این سوره ی عظیم الشأن نیاز وافری دارند. کتاب المیزان جلد 7 به راستی کمک شایانی به این گروه از افراد خواهد نمود.
داستان آدم و فرشتگان، داستان طالوت و جالوت، داستان حضرت ابراهیم (ع) و قصه های بنی اسرائیل همگی در این سوره بیان شده است.
تفسیر المیزان - جلد 7
اهمیت مطالعه ی کتاب های تفسیر قرآن من جمله المیزان
شاید بتوان گفت که خواندن تفسیری همه جانبه مانند المیزان برای فهم و معرفی قرآن امری اجتناب ناپذیر و ضروری است. این کتاب تفسیر بی تردید از جهات متعددی با سایر تفاسیر در سراسر تاریخ پربار دنیای اسلام متفاوت می باشد:
نظر استاد مطهری در مورد کتاب تفسیر المیزان
شهید مرتضی مطهری تفسیر المیزان را یک تفسیر دایره المعارفی می داند و معتقد است که این کتاب تمام وجه های متمایز خود را در یک دیگ ذوب می کند تا اثر و ارزشی جدید به وجود آورد. همان گونه که تاکنون تفاسیر متعددی از قرآن کریم منتشر شده، در آینده نیز بی شک شاهد آثار بیشتری در این زمینه خواهیم بود. اما تفسیر المیزان همواره به عنوان یک کتاب اصلی، مرجع و راهگشا، به عنوان منبعی قابل اتکا نزد اهل علم باقی خواهد ماند.
علامه طباطبایی، نگارنده ی تفسیر المیزان
خرید اینترنتی تفسیر المیزان
کتاب تفسیر المیزان، از جمله کتاب های مهم و مرجعی می باشد که مخاطبان خاص خود را دارد. اما به طور معمول، پیدا کردن همه ی نسخه های آن در کتابفروشی های سطح شهرها کار سختی است. در عین حال، نسخه های موجود از نگارش و ترجمه ی قدیمی و کیفیت چاپ پایینی برخوردار بوده است. به همین دلیل، بهترین گزینه ی موجود، نسخه ی جدیدی است که با ویرایش و شرح کامل و کیفیتی بسیار عالی از سوی فروشگاه ایترنتی کتاب در وبسایت انتشارات پرنیان اندیش به فروش می رسد. وبگاه نشر پرنیان اندیش، کتاب تفسیر المیزان را در قالب نسخه ی فیزیکی و چاپی آثار، به همراه کتاب الکترونیکی، در کنار کتاب صوتی و چندرسانه ای در اختیار علاقه مندان قرار می دهد تا بتوانند با خیالی آسوده، با پرداخت هزینه ای معقول، از مطالعه ی این اثر ارزشمند بهره های معنوی سرشاری ببرند.
علامه سید محمد حسین قاضی طباطبایی تبریزی (زاده ۱۲۸۱ تبریز - درگذشته ۲۴ آبان ۱۳۶۰ قم) معروف به علامه طباطبایی، روحانی سرشناس، فیلسوف عظیم الشأن و نویسنده ی پرتلاش و ژرف اندیش ایرانی، از مراجع تقلید بزرگ شیعه و از مدرسان صاحب نام حوزه علمیه قم به شمار می‌آمد. دوره ی کودکی و نوجوانی وی در تبریز سپری شد. در پنج سالگی مادر و در نه سالگی پدر خود را از دست داد. وصی پدرش، او و تنها برادرش محمد حسن الهی طباطبایی را برای تحصیل به مکتب فرستاد. تحصیلات ابتدایی شامل قرآن و کتب ادب پارسی را فرا گرفت، سپس به تحصیل علوم دینی پرداخت.
علاوه بر آموختن ادبیات، زیر نظر میرزا علینقی خطاط به یادگیری فنون خوشنویسی پرداخت. تحصیلات ابتدایی نتوانست به ذوق سرشار و علاقه ی وافر او پاسخ گوید، بنابراین به مدرسه ی طالبیه تبریز رفت و به فراگیری ادبیات عرب، علوم نقلی، فقه و اصول پرداخت و به مطالعه در زمینه های گوناگون دانش اسلامی سرگرم شد. خود از دوران تحصیل چنین یاد می کند: «در اوایل تحصیل که به صرف و نحو اشتغال داشتم، علاقه ی زیادی به ادامه تحصیل نداشتم و از این رو هر چه می خواندم، نمی فهمیدم و چهار سال به همین نحو گذراندم. پس از آن یک باره عنایت خدایی دامنگیرم شده، عوضم کرد و در خود یک نوع شیفتگی و بی تابی نسبت به تحصیل کمال، حس نمودم. به طوری که از همان روز تا پایان ایام تحصیل که تقریباً هفده سال طول کشید، هرگز نسبت به تعلیم و تفکر درک خستگی و دلسردی نکردم و زشت و زیبای جهان را فراموش نموده و تلخ و شیرین حوادث، برابر می پنداشتم. بساط معاشرت غیر اهل علم را به کلی برچیدم. در خورد و خواب و لوازم دیگر زندگی، به حداقل ضروری قناعت نموده و باقی را به مطالعه می پرداختم. بسیار می شد به ویژه در بهار و تابستان که شب را تا طلوع آفتاب با مطالعه می گذراندم و همیشه درس فردا را شب پیش مطالعه می کردم و اگر اشکالی پیش می آمد با هر خودکشی بود حل می نمودم و وقتی که به درس حضور می یافتم، از آن چه استاد می گفت قبلاً روشن بودم و هرگز اشکال و اشتباه درس را پیش استاد نبردم.»
او همچنین همراه برادرش به نجف رفت و ده سال نیز در نجف به تحصیل علوم دینی مشغول شد. در این دوره، علوم ریاضی را نزد سید ابوالقاسم موسوی خوانساری نوه ی سید ابوالقاسم خوانساری و فقه و اصول را نزد استادانی نظیر محمد حسین نائینی و محمد حسین غروی اصفهانی فرا گرفت. استاد وی در فلسفه، حکیم متأله، سید حسین بادکوبه ای بود. همچنین معارف الهیه، تفسیر قرآن به قرآن، حکمت و فلسفه، عرفان، اخلاق و فقه الحدیث را نزد سید علی قاضی طباطبایی آموخت. او در مدتی که در نجف مشغول تحصیل بود، به علت تنگی معیشت و نرسیدن مقرری که از ملک زراعیشان در تبریز به دست می آمد، مجبور به بازگشت به ایران شد و مدت ده سال پس از آن را در روستای شادآباد تبریز به پیشه ی زراعت و کشاورزی روزگار گذراند.
درباره ی این دوره از حیات پربار این استاد بزرگ دین و علوم اسلامی، فرزندش سید عبدالباقی طباطبایی چنین می گوید: «خوب به یاد دارم که پدرم دائماً و در تمام طول سال مشغول فعالیت بود و کار کردن ایشان در فصل سرما حین ریزش باران و برف های موسمی، در حالی که چتر به دست گرفته یا پوستین به دوش داشتند، امری عادی تلقی می گردید.
عدم ابهام و اغلاق در مفاهیم آیات و منشاء اختلافات
در میان همه ی آیات قرآن (که بیش از چند هزار آیه است) ، حتی یک آیه نمی یابیم که در مفهومش اغلاق و تعقیدی باشد، به طوری که ذهن خواننده در فهم معنای آن دچار حیرت و سرگردانی شود، و چه طور چنین نباشد و حال آن که قرآن فصیح ترین کلام عرب است، و ابتدایی ترین شرط فصاحت این است که اغلاق و تعقید نداشته باشد، و حتی آن آیاتی هم که جزء متشابهات قرآن به شمار می آیند، مانند آیات نسخ شده و امثال آن، در مفهومش غایت وضوح و روشنی را دارد و تشابهش به خاطر این است که مراد از آن را نمی دانیم، نه این که معنای ظاهرش نامعلوم باشد. پس این اختلاف از ناحیه ی معنای کلمات پیدا نشده، بلکه همه ی آن ها از اختلاف در مصداق کلمات پیدا شده و هر مذهب و مسلکی کلمات و جملات قرآن را به مصداقی حمل کرده اند، که آن دیگری قبول ندارد؛ این از مدلول تصوری و تصدیقی کلمه، چیزی فهمیده و آن دیگری چیزی دیگر.
علت سبقت معانی مادی کلمات وضع شده به ذهن
توضیح این که انس و عادت (همان طوری که گفته شده) باعث می شود که ذهن آدمی در هنگام شنیدن یک کلمه و یا یک جمله، به معنای مادی آن سبقت جوید و قبل از هر معنای دیگر، آن معنای مادی و یا لواحق آن به ذهن در آید، و ما انسان ها از آن جایی که بدن هایمان و قوای بدنی مان، مادام که در این دنیای مادی هستیم در ماده غوطه ور است، و سر و کارش همه با ماده است، لذا مثلا اگر لفظ حیات، و علم، و قدرت، و سمع، و بصر، و کلام، و اراده، و رضا، و غضب، و خلق، و امر، و امثال آن را می شنویم، فورا معنای مادی این ها به ذهن ما در می آید، همان معنایی که از این کلمات در خود سراغ داریم. و همچنین وقتی کلمات آسمان، و زمین، و لوح، و قلم، و عرش، و کرسی، و فرشته، و بال فرشته، و شیطان، و لشگریان او، از پیاده نظام، و سواره نظامش را می شنویم، مصادیق طبیعی و مادی آن به ذهن ما سبقت می جوید، و قبل از هر معنای دیگری داخل در فهم ما می شود.
دیدگاه خود را بنویسید